Jezioro łabędzie - balet

Czwartek, 1 stycznia 1970 01:00

RABKA-ZDRÓJ. Po raz pierwszy w Kinie "Śnieżka" retransmisja najsłynniejszego baletu Piotra Czajkowskiego "Jezioro Łabędzie", w wykonaniu najwybitniejszych solistów zespołu baletowego moskiewskiego Teatru Bolszoj.

W Teatrze Bolszoj "Jezioro łabędzie" było wystawiane wielokrotnie. Prapremiera miała miejsce w 1877r. Polska premiera odbyła się 30 grudnia 1900 w Teatrze Wielkim w Warszawie. W XXI wieku nie można sobie wręcz wyobrazić repertuaru teatrów całego świata bez tego baletu.

27 kwietnia o godz. 18.45 w Kinie "Śnieżka" zobaczmy wersję Jurija Grigorowicza. W podwójnej roli Odetty i Odylii wystąpiła primabalerina Swietłana Zacharowa. To opowieść mówiąca o walce dobra ze złem, o zdradzie, bólu, potędze miłości i uczuciu przekraczającym granice życia i śmierci.

Przedstawienie trwa około 2 godzin 45 minut (w tym 1 przerwa). Bilety do nabycia w Kasie Kina "Śnieżka" ul. Nowy Świat 8

Treść baletu
AKT PIERWSZY
Scena pierwsza
W starym niemieckim zamku dwór świętuje osiągnięcie przez księcia Zygfryda pełnoletności. Życzenia składają mu przyjaciele i przyjaciółki, dworzanie i matka - panująca Księżna. Następnie odbywa się uroczyste pasowanie księcia na rycerza. Odtąd jego życie określać będą obowiązek i waleczność. Wybrzmiewają ostatnie toasty na cześć księcia, przyjaciółki zabiegają o jego uwagę, ale serce Zygfryda poruszają już inne uczucia: marzy o czystej, idealnej miłości. Zabawa z wolna cichnie, goście odchodzą, pozostawiając księcia - sam na sam ze swoimi myślami - w gęstniejących mrokach nadchodzącej nocy. Zygfryd czuje obok siebie czyjąś obecność, jakby jakaś siła przyciągała go do siebie. To sam los w postaci Geniusza zła pojawia się, by odkryć przed księciem zagadki przyszłości. Poddając się władczemu cieniowi niewidocznego towarzysza i niespokojnym przeczuciom, Zygfryd podąża ku idealnemu światu ze swojego marzenia.

Scena druga
Książę trafia na brzeg zaczarowanego jeziora. Pojawiają się przed nim postaci dziewcząt zaklętych w łabędzie. Książę spostrzega Odettę, najpiękniejszą wśród nich. Zastyga porażony jej urodą. Właśnie ujrzał swój wymarzony, romantyczny ideał. Zygfryd przysięga Odetcie wierność i miłość aż do śmierci.

AKT DRUGI
Scena trzecia
Do zamku panującej Księżnej zjeżdżają księżniczki z różnych krain. Książę powinien wybrać jedną z nich na żonę. Pojawia się Zygfryd, całkowicie zatopiony w myślach. Wspomina wciąż i wciąż spotkanie z Odettą. Nieobecny duchem tańczy z księżniczkami, ale żadna nie może się równać z wybranym przez niego ideałem. Niespodziewanie na bal przybywa Nieznajomy rycerz (jeszcze jedno wcielenie Geniusza zła) wraz ze swą niezwykłej piękności towarzyszką i orszakiem czarnych łabędzi. To Odylia, sobowtór Odetty. Zygfryd, zmylony podobieństwem dziewcząt, wyciąga do niej ręce. Geniusz zła bada uczucia księcia, podczas gdy Odylia przyciąga go i odpycha na przemian w trakcie tańca. Wreszcie wszystkie wątpliwości Zygfryda rozwiewają się i książę w obecności zgromadzonych oświadcza, że Odylia jest jego wybranką. W momencie złamania przysięgi wierności Odetcie sala tronowa pogrąża się w mroku i oczom zebranych ukazuje się obraz zrozpaczonej Odetty. Zygfryd uświadamia sobie, że stał się zabawką w rękach losu. Z nadzieją odkupienia swej zdrady książę rusza tropem znikającej mary - białego łabędzia.

Scena czwarta
Ponura noc nad łabędzim jeziorem. Odetta przynosi swym współtowarzyszkom losu tragiczną wieść: książę złamał przysięgę. Duszą Zygfryda miotają mieszane uczucia, biegnie do Odetty z błaganiem o przebaczenie. Dziewczyna wybacza młodzieńcowi, ale odtąd już sama nie ma władzy nad swoim losem. Geniusz zła wywołuje burzę, która rozdziela zakochanych. Zygfryd i Odetta nie mogą się połączyć. Osłabiony przez pojedynek z losem Zygfryd na próżno usiłuje powstrzymać znikający obraz Odetty. Z pierwszymi promieniami słońca książę pozostaje sam na opustoszałym brzegu jeziora swoich marzeń.
Więcej na temat
komentarze
reklama
reklama