Nastoletni programiści. Finał XVI edycji konkursu Diversity

Kompetencje nie mają płci i – jak się okazuje – nie są przypisane do żadnego wieku. Po raz 16. ruszył w Krakowie konkurs Diversity dla nastoletnich programistów, którzy w mieszanych zespołach programują algorytmy komputerowe i prezentują stworzonego przez siebie robota.

W tym roku w Diversity wystartowały 42 zespoły z całej Polski, z których 16 zakwalifikowało się do finału. Ten odbędzie się już 2 czerwca. Patronat nad konkursem objęło Ministerstwo Edukacji Narodowej.

30% kobiet zatrudnionych w IT pracuje wyłącznie z mężczyznami*. Nic dziwnego, skoro na większości wydziałów informatyki tylko 10-15% to dziewczęta. Wiele z nich swą przygodę z technologiami zaczyna na długo przed studiami. Konkurs Diversity od 16 lat realizuje ideę popularyzowania wiedzy na temat nowych technologii wśród nastoletnich kobiet. Konkurs każdego roku zakłada wspólne budowanie zespołu, gdzie dziewczęta stanowią co najmniej połowę. Współtworzą projekty, programują, testują – każda z całym arsenałem swoich umiejętności. W dotychczasowych edycjach konkursu mieliśmy ponad 6000 uczestników, z czego więcej niż 50% stanowiły kobiety – mówi Bogodar Bonczar z Motorola Solutions, koordynator tegorocznej edycji Diversity. Jak co roku przewidziana była ogromna praca programistyczna, prezentacje twórców, a na koniec walki robotów Minisumo. Uroczysta gala i wręczenie nagród odbędzie się 2 czerwca w Krakowie.

W tym roku z 42 drużyn wytypowano 16 zespołów z całej Polski, które rozwiązały zadania algorytmiczne. Kolejnym wyzwaniem dla uczestników okazało się zaprogramowanie robotów Minisumo. W ubiegłym roku wygrał tzw. Q2. To robot wielkości sporego chomika, który okazał się bezkonkurencyjny podczas zawodów mini-robotów ubiegłorocznego konkursu Diversity. Potrafi atakować, namierzyć wroga, a nawet go zmylić. To finałowe urządzenie zostało zaprogramowane przez Jaromira Górskiego, Martę Czapkę, Szymona Filipiaka, oraz Katarzynę Mazurek z I LO w Lublinie. Podzieliliśmy się zadaniami na samym początku. Ja odpowiadałem za algorytmy i konstrukcję, inne osoby za elektronikę, prezentację zespołu czy design urządzenia – mówi Jaromir Górski. Dzisiaj jest już absolwentem liceum, a swoją drogę edukacyjno-zawodową chce związać z programowaniem. Było to bardzo owocne doświadczenie: widzieć jak zaprogramowane algorytmy sprawdzają się w realu. Najwięcej emocji pojawiło się podczas walk robotów, to było sprawdzenie dla naszej wielotygodniowej pracy. Cieszę się, że wzięłam udział w konkursie, zdobyte doświadczenie wykorzystam z pewnością w dalszym rozwijaniu moich umiejętności w programowaniu. – wspomina Agnieszka Krupińska z Technikum Informatycznego w Zespole Szkół Energetycznych w Krakowie. Niezwykle istotną rolę w udziale uczniów pełnią nauczyciele, którzy nie tylko zachęcają, ale także inspirują na co dzień. Moja uczennica bardzo często zostaje po lekcjach by pomóc nam w tworzeniu sieci informatycznych. Pasję widać gołym okiem. Udział w Diversity jest bezpośrednią odpowiedzią na jej zainteresowania - mówi Agnieszka Wojciechowska, nauczycielka informatyki i opiekunka grupy nastoletnich programistów z Krakowa. Kolejny konkurs pokazuje, że nawet w zespole można mieć indywidualne ambicje. Dzięki temu, że uczestnicy sami tworzą grupy, łatwiej jest im się dzielić obowiązkami. Z moich obserwacji wynika, że każdy chce dać coś od siebie. To coś jest czasami pomysłem, a czasami gotowym programem, sceną w prezentacji, a nawet modyfikacją wyglądu robota. Nie ma też wyraźnego podziału zadań między dziewczęta a chłopców – mówi Mirosław Pietrzycki, nauczyciel, który kolejny raz prowadzi w konkursie grupę z Lublina.

Przedsmakiem udziału w konkursie jest zwykle olimpiada informatyczna, która eksponuje zainteresowania uczniów. To tam co roku znajdują się pasjonaci programowania, którzy chętnie podejmują ogólnopolską rywalizacje Diversity. Wyniki tegorocznego konkursu poznamy już 2 czerwca.

Dziewczyny w IT

Ola Druciak, studentka informatyki na Uniwersytecie Wrocławskim, absolwentka LO nr 2 w Świdnicy

Z duża rezerwą podchodziłam do konkursu po raz pierwszy, myśląc że nudne komputery nie są dla mnie. Potrzebowałam pierwszej edycji żeby odkryć fascynującą rzeczywistość technologii. W Diversity grupa zawsze musi składać się w połowie z dziewczyn. Kolegom zależało więc na tym żebyśmy się przyłączyły. Na początek była to jedynie asysta i pomoc przy filmie. Po pierwszej edycji całkowicie jednak zmieniłam zdanie i motywację do udziału w kolejnej edycji. Zobaczyłam, jak algorytmy, które wymyślili koledzy działają w rzeczywistości: pozwalają na pewne zachowania robota. W kolejnej edycji zajęłam się już programowaniem. Obecnie umiem robić to w dwóch środowiskach, znam programy obliczeniowe, a także pracę w strukturach danych. Programowanie polecam tym, którzy potrafią strategicznie rozwiązywać problemy i nie szukają najprostszych rozwiązań. Konkurs z pewnością napełnił mnie ciekawością na temat programowania, ale także pokazał, że efekt mojej pracy w przyszłości może mieć ogromny wpływ na otoczenie.

Agnieszka Krupińska, uczennica III klasy Technikum Informatycznego w Zespole Szkół Energetycznych w Krakowie

Podczas konkursu nauczyłam się jak trudna jest praca zespołowa oraz jak szybko i skutecznie radzić sobie z problemami, czy konfliktami - na tym właśnie w dużej mierze polega programowanie. W minionym roku odpowiadałam za planowanie oraz programowanie działania robota w programie "Colobot", a także modernizację i ozdabianie robota. Było to bardzo owocne doświadczenie: widzieć jak zaprogramowane algorytmy sprawdzają się
w realu. Najwięcej emocji pojawiło się podczas walk robotów, to było sprawdzenie dla naszej wielotygodniowej pracy. Cieszę się, że wzięłam udział w konkursie, zdobyte doświadczenie wykorzystam z pewnością w dalszym rozwijaniu moich umiejętności. Obecnie skupiam się na doskonaleniu programowania, ponieważ interesuje się pisaniem różnych skryptów w szczególności w języku typu JavaScript czy PHP. Diversity polecam każdemu kto lubi komputery i technologię, a także dobrą zabawę.


Marta Czapka, absolwentka II LO w Lublinie

Mi najbardziej podobało się to że konkurs nie jest "suchym" programowaniem wyłącznie na komputerze, tylko działaniem na realnych robotach. Forma walk podczas finału budziła prawdziwe emocje i chęć zaciętej rywalizacji, okazała się też świetną zabawą i szansą na wzajemne poznanie. Cenię Diversity przede wszystkim za możliwość rozpoczęcia przygody z programowaniem robotów i nabycia umiejętności, których w szkole nie uczą. To wielka szansa szczególnie dla dziewczyn, które interesują się tą tematyką na pogłębienie swojej wiedzy.

Szczegóły na temat konkursu: www.diversity.pl

źródło: mat. prasowy