Gala operowo - operetkowa w Krakowie

8 września zaproszono melomanów na „Galę operowo - operetkową”, która jak co roku odbyła się przy al. Róż w Nowej Hucie. Wystąpili soliści krakowskiej sceny: Katarzyna Oleś-Blacha, Monika Korybalska, Andrzej Lampert i Tomasz Kuk.

Towarzyszyła im Orkiestra Opery Krakowskiej pod kierownictwem Tomasza Tokarczyka. Jak co roku gala zorganizowana była przez Krakowskie Biuro Festiwalowe.

Tegoroczną galę wypełniła muzyka włoska z najpiękniejszymi ariami i duetami operowymi oraz pieśniami i przebojami.
Nie zabrakło też słynnych arii z najważniejszych dzieł francuskich kompozytorów. Publiczność usłyszyła muzykę z tak lubianych oper jak: „Traviata” G. Verdiego – opery, która uważana jest za najdoskonalsze, nowatorskie dzieło kompozytora, „Cyrulik sewilski” mistrza bel canto G. Rossiniego, „Turandot” kompozytora, który łączył tradycje muzyki włoskiej i zdobycze opery niemieckiej - G. Pucciniego, z najbardziej znaną arią operową na świecie „Nessun dorma” czy „Napój miłosny” G. Donizettiego – dzieła uznawanego za perłę włoskiej opery komicznej. Oprócz tego usłyszeliśmy też najwybitniejsze dzieło G. Bizeta „Carmen” ze słynną „Habanerą” oraz popisową arię Olimpii z „Opowieści Hoffmanna” – dzieła życia J. Offenbacha.
Nie mogło też zbraknąć słynnego „O sole mio” (E. di Capua) i „Funiculì, funiculà”.

Soliści wykonali też najbardziej znane pieśni neapolitańskie: „Torna a Surriento” (E. de Curtis) będącą symbolem Sorrento – miasta Syren oraz „Santa Lucia” (T. Cottrau). Pieśni te znajdują się w repertuarze największych tenorów świata, wykonywał je m.in. Luciano Pavarotti czy Andrea Bocelli.


Zabrzmiała też uznawana za jedną z najpopularniejszych włoskich piosenek na świecie „Volare” (D. Modugno), za którą autor otrzymał podwójne Grammy oraz popowy przebój „Lasciatemi cantare (L’Italiano)”. Dodatkowym akcentem były piosenki z repertuaru Jana Kiepury – „Ninon” (B. Kaper) i „Brunetki, blondynki” (R. Stolz).

„Gala operowo – operetkowa” odbywa się pod honorowym patronatem Prezydenta Miasta Krakowa Jacka Majchrowskiego.

Tomasz Cichocki i materialy prasowe Opery Krakowskiej